Pabianice – udany urlop, wiele wrażeń
Pabianice – udany urlop, wiele wrażeń
Dobrze jest znaleźć miejsca w naszym kraju do których pragnie się wracać. Jednym z nich jest na pewno miejscowość Pabianice. To właśnie tam mieści się neogotycki kościół p. w Najświętszej Marii Panny Różańcowej. To miejsce przepełnione historią. Powstał on na zgodą rosyjskich władź carskich, a jego projektantem jest Tadeusz Markiewicz. W trakcie pracy opierał się on na kościele pod wyzwaniem Wniebowzięcia NMP. Kościół powstał, dzięki składkom ludzi, a także za sprawą pabianickich fabrykantów Krusche, Endera oraz Kindlera. Prace nad świątynią rozpoczęły się w 1898 roku. Posuwały się one bardzo szybko, dlatego w 1903 nad budynkiem widniał już dach. Witraże to dzieło firmy R. Schlein z Saksonii. Nieco później kościół został konserwowany, jednakże nie ustawano w wykonywaniu prac. Kiedy wziąć pod uwagę rok 1910 miało miejsce zawieszenie trzech dzwonów. Niestety, nie możemy ich podziwiać w dzisiejszych czasach, gdyż nie przetrwały one drugiej wojny światowej. W 1919 roku miało miejsce wzbogacenie świątyni o nowe dzwony, które dumnie prezentują się w dzisiejszych czasach. Cały budynek został ukończony w 1928 roku.
Dodatkowe informacje o atrakcjach
Warto mieć na uwadze, że budowla powstała na planie krzyża, a prezbiterium skierowano na północ. To budynek o sporych gabarytach, które robią wrażenie na mieszkańcach oraz odwiedzających. Warto wziąć pod uwagę wieże, których wysokości to aż 49,8 m. W trakcie zwiedzania nie sposób nie zauważyć ołtarza głównego, który powstał na cześć Matki Boskiej Różańcowej. Mieszczą się na nim Tajemnice Różańca Świętego oraz pamiątkowe tablice.
Kolejne bardzo interesujące miejsce to pomnik Bojowników o Wyzwolenie Społeczne i Narodowe. Po raz pierwszy ukazał się on oczom mieszkańców na 20-lecie PZPR, co miało miejsce 14 grudnia 1968 roku. To pomnik, który powstał w oparciu o projekt artysty i zarazem plastyka Antoniego Biłasa. To dzięki niemu powstały również inne dzieła, jak chociażby pomnik Leona Schillera, który mieści się w Łodzi oraz pomnik Stu Straconych w Zgierzu. Pomnik odgrywa bardzo ważną rolę, a mianowicie ma przypominać ludziom o czasach PRL-u. Inaczej znany jest jako „piekarnia” oraz „krematorium”. Straszne czasy minęły, co nie oznacza jednak, że można o nich całkowicie zapomnieć.